Monika Wojciechowska

chciałam księżniczką być

w błękitnym niebie żyć

u boku księcia z baśni

lecz nici z takiej waśni

 

bo w żyłach płynie krew

co spokój ciągle mąci

i w nocy zamiast spać

myślami wszędzie błądzi

duch co z burzy siłą

mile wciąż przemierza

nie mogąc chwili stać

gnając gdzieś do celu

i jeden osiągając, kolejny wynajduje

i snuje się wciąż snuje

butów nie sznuruje

potyka się co krok

by znowu w Nowy Rok

spróbować trochę zwolnić

 

i księżniczką być

w błękitnym niebie żyć

u boku swego księcia

nie za sprawą zaklęcia