Monika Wojciechowska

znudzona księżniczka

na drzewie siedziała

i  wiersz pisała

 

rym wymyślała

aż cała drżała

 

cała w natchnieniu

błędnym tworzeniu

 

czasu nie czuła

rosła w niej duma

 

że słowa nowe

prawie gotowe

 

wreszcie skończyła

głowę spuściła

bo sama była

 

kartkę schowała

i wnet

do zamku pognała